Πολλά από τα… wonderkinds του Football Manager μπορεί να μην τα είδαμε ποτέ σε δράση, ωστόσο πολλοί από εμάς πατούσαμε με μανία το “Continue” μέχρι να εξασφαλίσουμε την υπογραφή ενός εξ αυτών.
Το FM13 βγήκε στην αγορά το Νοέμβριο του 2012 και πραγματικά εκείνη η σεζόν είναι αξιομνημόνευτη. Εν τάχει, η Μάντσεστερ Σίτι κατέκτησε το πρωτάθλημα το τελευταίο λεπτό κόντρα στην ΚΠΡ χάρη στο γκολ του Αγουέρο, στη Γερμανία η Ντόρτμουντ υπερασπίστηκε τον τίτλο της και ήταν η τελευταία φορά όπου κατέκτησε το πρωτάθλημα άλλη ομάδα εκτός της Μπάγερν, ενώ η Ρεάλ Μαδρίτης του Μουρίνιο μάζεψε 100 πόντους στη La Liga για να φτάσει στο πρωτάθλημα. Τέλος, η Μονπελιέ έκανε την απόλυτη έκπληξη στη Ligue 1, κατακτώντας το πρωτάθλημα με τον εκπληκτικό τότε, Ζιρού.
Όσον αφορά τα ευρωπαϊκά δρώμενα εκείνης της σεζόν, η Ατλέτικο κατέκτησε το Europa League κόντρα στην Αθλέτικ Μπιλμπάο με πρωταγωνιστή τον Φαλκάο, ενώ η Τσέλσι κατέκτησε το Champions League απέναντι στην Μπάγερν Μονάχου, πηγαίνοντας κόντρα σε όλα τα προγνωστικά για το πάμε στοίχημα.
Πάμε να δούμε όμως ποια ήταν τα wonderkinds εκείνης της σεζόν και που βρίσκονται τώρα!
Gino Peruzzi (Velez)
Η Βελέζ είναι μια ομάδα όπου κατακλίζει με ταλέντα σχεδόν όλα τα Football Manager, ωστόσο το 2012 είχε στις τάξεις της τον Gino Peruzzi, ο οποίος γινόταν το καλύτερο δεξί μπακ του παιχνιδιού μετά από 3-4 σεζόν, ασχέτως με την ομάδα στην οποία θα πήγαινε.
Ο Περούτζι δεν κατάφερε να ξεχωρίσει με την Εθνική Αργεντινής λόγω της παρουσίας του Πάμπλο Ζαμπαλέτα, ωστόσο έχει αγωνιστεί με το εθνόσημο πέντε φορές. Κέρδισε το πρωτάθλημα με τη Βελέζ πριν πάει στην Κατάνια το 2013, εκεί όπου έκανε δυο μέτριες σεζόν. Έπειτα επέστρεψε στην Αργεντινή και την Μπόκα Τζούνιορς με την οποία κατέκτησε δυο πρωταθλήματα, ενώ αγωνίστηκε και στην Ουρουγουάη με τα χρώματα της Νασιονάλ. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη Σαν Λορέντζο όντας πλέον στα 28.
Steven Caulker (Tottenham)
Η Τότεναμ είχε πολλά ταλέντα στις ακαδημίες της στο FM13, και ειδικά στην άμνυνα, ωστόσο ξεχώρισε ο Steven Caulker, ο οποίος πήρε ευκαιρίες εκείνη τη χρονιά. Συγκεκριμένα, αγωνίστηκε 18 φορές με τη φανέλα της Τότεναμ, ωστόσο στο τέλος της σεζόν πουλήθηκε στην Κάρντιφ. Παρά το γεγονός ότι αποτελούσε μεταγραφή-ρεκόρ για τους Ουαλούς, δεν έπεισε με τις εμφανίσεις του και την επόμενη χρονιά πήγε στην ΚΠΡ στην οποία παρέμεινε επίσης για μια σεζόν.
Ακολούθησαν ανεπιτυχείς δανεισμοί σε Σαουθάμπτον και Λίβερπουλ, ενώ ο επόμενος σταθμός στην καριέρα του ήταν η Ρέιντζερς, στην οποία παρέμεινε δυο χρόνια. Αυτή τη στιγμή ο Caulker αγωνίζεται στην Αλάνιασπορ, ενώ το 2017 παραδέχθηκε πως αντιμετώπιζε πρόβλημα με τον τζόγο, το αλκοόλ, ενώ είχε και τάσεις αυτοκτονίας.
Phil Jones (Man. Utd)
O Phil Jones είχε δύσκολο έργο στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, καθώς κλήθηκε να “γεμίσει τα παπούτσια” των Βίντιτς και Φέρντιναντ, πράγμα αρκετά δύσκολο για τους περισσότερους αμυντικούς του πλανήτη.
Ο Τζόουνς δεν στάθηκε ποτέ στο ύψος των περιστάσεων, ωστόσο εκείνη τη χρονιά κατάφερε να κάνει συνολικά 41 εμφανίσεις με τη φανέλα των “κόκκινων διαβόλων”. Οκτώ χρόνια αργότερα παραμένει στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ταλαιπωρείτε από πολλούς τραυματισμούς, ενώ τα meme και τα αστεία γενικότερα τον βρίσκουν συχνά ως στόχο. Είναι πιθανότατα ο πιο γελοιοποιημένος παίκτης που μέτρησε 27 συμμετοχές στην Εθνική Αγγλίας.
Zakaria Bakkali (PSV)
Ο Μπακαλί έμοιαζε να είναι ίσως το πιο… λαμπρό ταλέντο της PSV μετά τον Ρονάλντο (φαινόμενο), ωστόσο η πορεία του δεν ήταν ανάλογη των αναμενομένων. Ο Μπακαλί κατάφερε να πάρει μεταγραφή στη Βαλένθια μόλις με 16 συμμετοχές και τρία γκολ στην Eredivisie, ωστόσο στις “νυχτερίδες” χάθηκε. Μέσα σε δυο χρόνια μέτρησε 34 συμμετοχές, σκόραρε μόλις δυο φορές και μοιραία πήρε μεταγραφή για την Ντεπορτίβο, σκοράροντας μόλις ένα τέρμα σε 23 συμμετοχές.
Αγωνίστηκε δυο φορές με το εθνόσημο, ενώ τη δεδομένη χρονική στιγμή ανήκει στην Άνντερλεχτ και προσπαθεί να βρει τη χαμένη λάμψη του.
Nicolas Tagliafico (Banfield)
Μπορούμε να πούμε πως ο Ταλιαφίκο είναι από τα λίγα wonderkids που έκαναν όντως καριέρα στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα. Ο Ταλιαφίκο τη σεζόν 2012/13 αγωνίστηκε με τη φανέλα της Μούρθια στη Β’ Ισπανίας, έπειτα επέστρεψε στην Μπάνφιλντ, πριν πάρει μεταγραφή για την Ιντεπεντιέντε, με την οποία κατέκτησε και το Κόπα Σουνταμερικάνα το 2017.
Τότε ήταν που τον έβαλε στο στόχαστρο ο Άγιαξ κι έγινε ένα πολύ σημαντικό μέλος της ομάδας όπου έφτασε μέχρι την ημιτελική φάση του Champions League. Τη δεδομένη χρονική στιγμή ο Ταλιαφίκο διανύει τα καλύτερα χρόνια της καριέρας του, είναι μπακ παγκόσμιας κλάσης, ενώ έχει αγωνιστεί και με το εθνόσημο 25 φορές.
Lorenzo Crisetig (Inter)
Η Ίντερ είναι μια από τις ομάδες που ανέκαθεν είχε μικρά “αστέρια” στο ρόστερ της, ωστόσο δεν κατάφερε να “χτίσει” κανένα ταλέντο μέχρι και τον Λαουτάρο Μαρτίνεζ προσφάτως.
Ο Κρίσετιγκ αγωνίστηκε σε όλα τα μικρά κλιμάκια της Ιταλίας με το εθνόσημο, ωστόσο δεν κατάφερε ποτέ να βρει θέση στο ρόστερ της Ίντερ, η οποία τον δάνειζε εδώ και εκεί. Συγκεκριμένα, έχει αγωνιστεί ως δανεικός στις Πάρμα, Μπολόνια, Σπέτσια, Κροτόνε, Κάλιαρι και Μπενεβέντο. Τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι 27 χρονών και ακόμη δεν έχει καταφέρει να πραγματοποιήσει 100 εμφανίσεις σε επίπεδο Serie A.
Stephan El Shaarawy (Milan)
Ο El Sharaawy (μαζί με τον Ταλιαφίκο) ήταν από τα αστέρια του FM13 που κατάφερε να κάνει καριέρα και να τον μάθει το παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα.
Ο “Φαραώ” κέρδισε το πρωτάθλημα με τη Μίλαν την πρώτη του σεζόν στην ομάδα, ενώ η καλύτερη σεζόν του ήταν η επόμενη, μετρώντας 16 γκολ σε 37 εμφανίσεις. Στη συνέχεια ταλαιπωρήθηκε με πολλούς και σοβαρούς τραυματισμούς που τον άφησαν αρκετά πίσω.
Στη συνέχεια αγωνίστηκε στις Μονακό και Ρόμα χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, ενώ το καλοκαίρι του 2019 πήρε την ξαφνική απόφαση να αγωνιστεί στην Κίνα, παρά το γεγονός πως είναι μόλις 27 ετών. Αξίζει να σημειώσουμε πως μετράει και 25 συμμετοχές με την Εθνική Ιταλίας.
