Το στοίχημα είναι σαν τον αθλητισμό, κάποιες μέρες θα έρθουν οι κακές επιλογές και η ατυχία που θα μας οδηγήσουν στον «κουβά». Πρόκειται για ένα «παιχνίδι» το οποίο επηρεάζεται κυρίως από την τύχη, στο οποίο ο καλός από τον κακό παίκτη ξεχωρίζουν απ’ τον τρόπο διαχείρισης τέτοιων στιγμών.
Τα ποσά που επιλέγουμε να βγάλουμε απ’ την τσέπη μας έχουν αξία, ανεξαρτήτως της προέλευσης τους. Δηλαδή, ακόμη κι αν έχουμε εκατομμύρια ή απλά ποντάρουμε για το… χαβαλέ, τα χρήματα πρέπει να ξοδεύονται για κάποιο σοβαρό λόγο και με αρκετές πιθανότητες κερδοφορίας.
Στο στοίχημα υπάρχει ένας γενικός κανόνας που αναφέρει ότι το πιο σημαντικό δεν είναι τι παίζεις, αλλά τι δεν παίζεις. Η λογική είναι ότι αν έχουμε την ιδιοσυγκρασία να αντιληφθούμε ένα κακό στοίχημα και να επιλέξουμε να μην ποντάρουμε, τότε αυτά τα λεφτά που ΔΕΝ βγήκαν απ’ την τσέπη μας είναι κέρδος.
Υπό το συγκεκριμένο πρίσμα, ο σωστός παίκτης θα πρέπει να καταλήξει σ’ ένα μοντέλο στοιχηματισμού, με οργάνωση και ευλαβική εφαρμογή του, έτσι ώστε να μπορεί να διαχειριστεί τις δυσάρεστες καταστάσεις που δεδομένα θα παρουσιαστούν. Απ’ την άλλη, απαιτείται αυτοσυγκράτηση και στα καλά «φεγγάρια» και να μην παρασύρεται ο παίκτης σε παράλογα πονταρίσματα που το μόνο σίγουρο είναι ότι θα επιφέρουν χασούρα.
